İleri demans, palyatif bakımın gerekli olduğu bir durumdur, ancak bu sürecin ne zaman başlatılacağını bilmek zor olabilir. Tekrarlayan aspirasyon pnömonisi, tekrarlayan ateşler ve önemli kilo kaybının eşlik ettiği yeme güçlükleri gibi klinik göstergeler, genellikle değişkenlik gösterse de yaşam beklentisini tahmin etmede yararlı olabilir. Bu nedenle, palyatif bir yaklaşım düşünüldüğünde, beklenen yaşam süresinden (yani yaşam miktarı) ziyade kişinin bakım ve yaşam kalitesi hedeflerine odaklanmak yol göstermelidir.

Temel Uygulama Noktaları

• Yaşam kalitesini iyileştirmek, işlevi sürdürmek ve konforu en üst düzeye çıkarmak, bunama tedavisinin farklı aşamalarında temel hedeflerdir, ancak belirli hedeflere verilen önem zamanla değişir.
• İlerlemiş demansı olan bir kişinin yaşam beklentisini tahmin etmek zor olabilir; tekrarlayan aspirasyon pnömonisi, ateşli ataklar ve>% 10 kilo kaybının eşlik ettiği yeme zorlukları, altı aylık mortalitenin prediktörleri olarak tanımlanmıştır.
• Demans yönetiminde palyatif bakımın rolü hakkındaki tartışmalar, hastayla ileri bakım planlamasının bir parçası olarak yapılmalı ve kişinin bilişsel kapasitesi ve fiziksel işlevi azaldıkça aile veya kim ile devam etmelidir.
• Manevi ve kültürel uygulamalar, ileri düzeyde bunama sorunu olan kişilerin psikososyal ihtiyaçlarını karşılamaya yardımcı olabilir; örneğin, ritüelleri, şarkıları veya dini hizmetleri tanıyabilir ve rahat bulabilirler.
• Evde bakılan ileri düzeyde demansı olan kişileri, bakıcıların geçici bakım ve diğer destek hizmetlerine erişebilmesi için yerel İhtiyaç hizmetlere yönlendirme

Demans Tedavisine Palyatif Bir Yaklaşım

İleri Seviyedeki Demans Hastaları İçin Palyatif Bakım Nasıl Olmalıdır?Palyatif bakım, hayatı sınırlayan veya ölümcül hastalığı olan birine bakım sağlamaya yönelik kişi ve aile / insan merkezli yaklaşımı tanımlar. Birincil amaç, kişinin hayatını ölünceye kadar olabildiğince eksiksiz ve rahat yaşamasına yardımcı olmak, hastalık ve ölüm yoluyla ailesine destek olmaktır. Palyatif bakım, ölümü hızlandırmayı veya ertelemeyi amaçlamaz, bunun yerine, sıkıntı veya ağrı gibi semptomları belirleyerek, değerlendirerek veya tedavi ederek ve kişinin fiziksel, psikososyal ve ruhsal ihtiyaçlarını ele alarak kişinin yaşam kalitesini iyileştirmeye odaklanır. Palyatif bakım, ölüm günler, haftalar, aylar veya yıllar sonra uygun olabilir ve kişinin ömrünü uzatmayı amaçlayan tedavilerle birlikte gerçekleşebilir.

Palyatif bakım geleneksel olarak en çok ileri evre kanser bakımı ile ilişkilendirilmiştir, ancak demans aynı zamanda bu sürecin gerekli olduğu bir terminal durum olarak da kabul edilmektedir. Demans yönetimi bağlamında palyatif bakıma ne zaman başlanacağını bilmek zor olabilir. Bu kararın karmaşıklığına katkıda bulunan faktörler şunları içerir:

• Teşhis ile ölüm arasında genellikle uzun bir süre vardır
• Prognoz genellikle belirsizdir; ilerleme hızı ve paterni demans alt tipi, tanı anındaki ciddiyet ve yaş ve komorbiditeler gibi faktörlere bağlı olarak değişir.
• İleri demans hastaları, şiddetli bilişsel bozukluk nedeniyle palyatif bakım tercihlerini ifade edemezler.

Demans İlerledikçe Yönetim Odağı Değişir

Demansın farklı evrelerinde yaşam kalitesini iyileştirmek, işlevi sürdürmek ve konforu en üst düzeye çıkarmak bakımın hedefleridir, ancak belirli hedeflere verilen önem zamanla değişir. Demansın erken aşamalarında, yönetim tipik olarak semptom başlangıç ve ilerleme hızını yavaşlatmaya, kişinin aktif ve bağımsız kalmasına yardımcı olmaya ve gelecekteki bakımını planlamaya odaklanır. Orta aşamada, semptom ilerlemesini yavaşlatmayı amaçlayan müdahaleler genellikle etkisiz hale gelir ve bakımın odağı, demansın (BPSD) davranışsal ve psikolojik semptomlarını yönetmeye ve hasta güvenliğini sürdürmeye kayar. Demans ileri aşamaya ilerledikçe ve kişinin sağlık ihtiyaçları daha karmaşık hale geldikçe (aşağıya bakınız) ve yaşam kalitesi azaldıkça, bakım giderek daha fazla konforu en üst düzeye çıkarmaya odaklanmaktadır ki bu, yaşam süresini uzatmak pahasına olabilir.

İleri Demans Hastalarının Sağlık İhtiyaçları Giderek Daha Karmaşık Hale Gelmektedir

Ciddi hafıza kaybına ek olarak, ileri demansı olan kişilerde ağrı (çeşitli altta yatan nedenlere bağlı olarak), yeme ve yutmada önemli zorluklar, sınırlı konuşma veya hareketlilik, inkontinans ve BPSD olabilir. Bu aşamada 24 saat bakım gereklidir. Bu bakımın kapsamı değişir – bazı insanlara evde bakılır, bazıları yatılı bakımda (yani huzurevleri, uzun süreli hastaneler, demans üniteleri veya psikogeriatrik üniteler), diğerleri ise uzman palyatif bakım gerektirebilir (hastane düzeyinde veya darülaceze). İlerlemiş demans semptomlarından bazıları, örneğin yutma güçlüğü, idrar kaçırma ve hareketsizlik, insanları enfeksiyon ve yetersiz beslenme gibi ek sorunlara karşı oldukça duyarlı hale getirir.
İletişim becerilerinin kaybı, klinisyenlerin ileri demans hastalarında tedavi etkilerini değerlendirmesini, teşhis etmesini ve izlemesini zorlaştırır; aile / kimya veya diğer bakıcıların bu bilgileri sağlamasına güvenilmektedir.